مدام احساس میکنم دارن توی دلم رخت می‌شورن.

ممکنه به خودم بیام و ببینم پوست لبم را می‌کنم یا ناخنم را می‌جوم.

زودرنج شدم؛ زود از کوره درمیرم و عصبی میشم

خوابم به هم ریخته و هر کاری میکنم خوابم نمیبره (یا همش خوابم و دوست ندارم بیدار باشم.)

مدام به بدترین حالت ممکن فکر میکنم و خیلی بدبین شدم

خیلی حواسم پرته و اصلا تمرکز ندارم

هیچی از گلوم پایین نمیره (یا برعکس، خیلی بیشتر از قبل غذا و خوراکی میخورم)

وقتی از خواب بیدار میشم حالت تهوع دارم.

انگار یچیز سنگینی روی قفسه سینم هست که نمیذاره راحت نفس بکشم.

قلبم انقدر تند و محکم میزنه که فکر میکنم بقیه صداشو میشنون.